Byebye Coptic

Hallo allemaal,

Ik heb al een tijdje geen geen blog geschreven dus veel te vertellen!

Op vrijdag 17 oktober zijn we naar het olifanten weeshuis gegaan met de taxi. De taxi zou ons naar het weeshuis brengen en terug naar het centrum. De taxi chauffeur blijft op je wachten tot je weer terug bent en doet dan een dutje. We waren er vroeg bij en een van de eerste in de rij. Entree was 500 shilling dit is iets minder dan 5 euro. We moesten allemaal om een hekje staan wat aansloot op een gebied. In dit gebied liepen de olifantjes rond. Alle olifanten zijn wees en sommige waren echt super klein en schattig! Ze gingen de olifantjes voeren en ze kwamen allemaal aanstormen. Het was super leuk om te zien en erg indrukwekkend om die dieren zo van dichtbij te zien. We hebben heel wat leuke foto's en filmpjes gemaakt van de olifantjes. Hierna zijn we weer in de taxi gestapt om naar het giraffe center te gaan. Hier kan je giraffe voeren met brokken, helaas hadden wij met een ' agressieve' giraf te maken dus moesten we wel oppassen. haha. om een giraf van zo dichtbij te zien is echt heel cool. Ik had nooit gedacht dat dat beest zo een enorm hoofd heeft! Echt het is echt enorm. Deze avond zijn we uiteten geweest bij een sushi restaurant we hebben voor 4 personen sushi besteld. We kregen een hele boot vol met sushi het was heel mooi gepresenteerd en heeeel lekker. We zouden vandaag ook uit gaan in de avond maar het stormde zo erg dat het beter was dat we dit een weekje verschoven.

Op zaterdag was het huiswerk dag dus niks bijzonders. Op zondag zijn we weer naar het weeshuis gegaan ze waren erg enthousiast om ons weer te zien want ze wist wat er ging gebeuren. Ze hebben heel vrolijk gekleurd en getekend. Het was erg leuk om de kinderen zo intensief bezig te zien. Het vreemde was alleen dat ze allemaal kruizen enzo tekenen en ieder heeft een kerk op tekening getekend. Dat komt niet vaak voor bij ons in Nederland.

Op maandag zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan. We zouden nu 4 dagen op de operatiekamers mee lopen en bij operaties kijken. Het was vandaag een nationale feestdag dus soort van zondag. Bijna iedereen was vrij en het was daardoor erg rustig in de stad en op de weg. we hebben vandaag maar 1 keizersnede gezien. Het was erg interessant en leerzaam.

Op dinsdag was het wat minder nadat we een anus operatie hadden gezien( wat ook erg interessant was), kwam er nog een operatie. We zijn al vaker op OK geweest en kende de meesten artsen, verpleegkundigen en anesthesisten. De laatste operatie was een buikoperatie toen we binnen liepen begon de anesthesist met intuberen. De patiënt ging onder volledige anesthesie en moet daardoor een soort buis ingebracht krijgen, dit moet onder narcose gebeuren omdat de patiënt dit als erg pijnlijk kan ervaren. Wij waren aan het filmen ( ja dit mag) toen merkte de anesthesist dat hij een fout had gemaakt omdat de patiënt nog wakker was. Toen flipte hij helemaal naar ons. Opeens kwam hij met allemaal vragen van; hoe komen jullie hier, wie heeft jullie toestemming gekregen blabla. Het kwam uit het niets, maar het was zo vreemd omdat we heb al een tijd kennen en nooit iets aan de hand was, zelfs de verpleegkundigen nam het voor ons op. Ik heb nog geprobeerd om met hem te praten maar het ging echt nergens over. We denken dat ie erg schrok dat hij een fout maakte en ons daarom weg wilde hebben. We zijn weggegaan en niet meer terug gekomen laat...maar.....zitten. We waren erg geschrokken van de gebeurtenis en hebben dit besproken met onze hostmama.

De rest van de week hebben we gechilled en niet meer naar het ziekenhuis gegaan. We hebben wel al ons schoolwerk afgemaakt dit is erg fijn want nu kunnen we leuke dingen doen.

Vrijdag zijn we uit eten gegaan met de andere 3 meiden en Diana. Het was heel gezellig we hebben weer heerlijke sushi gegeten met een cola en thee als toetje, dit koste ook maar 13 euro in totaal. Na het uit eten zijn we uit geweest Diana ging mee en onderweg hadden we nog een vriendin van de driver opgepikt. Onderweg naar de club begon ze te vertellen dat ze een feestbeest was en dat we zouden Partyen tot het licht werd. Ik keek Sanne en Karin aan en we dachten alle drie hetzelfde Oh No waar zitten we nu mee opgescheept. De club was echt super mooi en is gelegen in de rijke Westlands buurt. Ook was zo een 90% wit en een kleine 10% keniaans. De meeste kenianen waren vrouwelijk en hoer. Volgens Diana komen er veel keinaanse hoeren naar deze club om mannen te versieren en geld te vragen voor hun diensten. De vrouw die we hadden opgepikt was gelukkig geen hoer en heeft ons heel leuk keinaans leren dansen, poehpoeh wat is dat lastig haha. Na heel wat dansjes en een paar biertjes zijn we rond 03.00 naar huis gegaan. Diana vertelde dat rond deze tijd de hoeren erg desperade zijn en al voor een drankje alles doen wat de man wil. Thuis heb ik nog een heel lul gesprek met Diana dit was erg gezellig. Het blijkt dat Diana af en toe de regeltjes van de islam kan negeren en ook dus drank kan drinken tijdens uitgaan. Heel erg grappig.

Op zaterdag heb ik lekker lang in me bed gelegen en in de middag zijn we nog met de andere 3 meiden naar het java huis geweest voor een afscheidslunch. Op zondag zouden we naar het weeshuis gaan voor de laatste keer alleen was er vandaag een marathon in de stad. Hierdoor waren alle wegen afgesloten en was het niet mogelijk om nog naar het weeshuis te gaan.

Deze week gaan we naar het Hope center. Hier worden duizenden patiënten gratis behandeld voor HIV. Het is niet zo leuk als in het ziekenhuis zelf. De rol van de verpleegkundige is om van 09.00 tot 17.00 bij iedere patiënt bloeddruk te meten, temperatuur, zuurstof en hartslag. En om de patiënt daarna door te sturen naar de arts echt heeel saaai. Vandaag zij we voor het laatst bij het ziekenhuis geweest omdat we morgen op reis gaan.

Vanavond heb ik verteld aan Charleen ons 'zusje' dat ze de laptop van mijn tante die ik mee heb mag hebben als ik terug ga naar Nederland. Ze was door de dolle heen en kon het niet geloven. De begon te springen en te juichen en heeft me wel 10 x omhelst. Het was erg leuk om te zien hoe blij ze wel niet was! Dus Jeanne Bedankt we laten je de beelden later zien ;).

Morgen gaan we eindelijk naar Mombasa woehoe we vliegen om 19.30 keniaanse tijd, de vlucht zal ongeveer een uurtje duren. We hebben alle koffers al ingepakt en er kan echt niks meer bij. Ik kan niet wachten om heerlijk een week aan het strand te liggen en dolfijnen te zien. Ook gaan we naar de zuid kust en naar het eiland Wasindi. Op het eiland kunnen we snorkelen en duiken. Ook gaan we naar een stadje genaamd Malindi, hier zullen we kinderen op gaan zoeken om kleding, keuren en voetballen uit te delen. Hiervoor wil ik Romy ( mijn lieve schoonmoeder) bedanken voor het opsturen van de ballen de kindjes zullen er erg blij mee zijn!

Na deze week vertrekken we weer richting Amsterdam. Ik kan niet wachten om thuis te zijn maar ik ga mijn host gezin erg missen. Het is altijd erg gezellig in huis en ons nieuwe zusje is echt een geniaal kind ook al kijken we spongebob tijdens het avondeten of hele slechte soaps, ja 10x slechter dan gtst. Mijn volgende reisverslag zal dan ook mijn laatste zijn als ik terug ben uit Mombasa.

Asanti voor het lezen!

Kus kamila